Choć szumy uszne zdarzają się każdemu, to problem pojawia się wtedy, gdy pacjent doświadcza ich stale. Mimo że wydaje nam się, że dźwięki słyszymy w jednym uchu lub w głowie, to w rzeczywistości są to dźwięki fantomowe, które powstają w mózgu bądź w uchu wewnętrznym. Zazwyczaj słyszymy gwizdanie, brzęczenie lub  syczenie. Przyjrzyjmy się bliżej czynnikom powodującym szumy uszne, a także ich rodzajom. Czym są szumy uszne? Szumy uszne to dźwięki fantomowe, które nie pochodzą ze źródeł zewnętrznych. Powstają w uchu wewnętrznym oraz mózgu, jednakże są słyszane najczęściej w jednym uchu. Szumy uszne mogą się nasilać bądź występować stale, a różnią się od siebie stopniem nasilenia, głośności, wysokości oraz brzmienia. W zależności od rodzaju mogą powodować dyskomfort. Rodzaje szumów usznych Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje szumów usznych: skompensowane – są mniej uciążliwe, można również (w niektórych przypadkach) całkowicie je wyeliminować,
nieskompensowane – powodują duży dyskomfort, ponieważ występują stale. Mogą prowadzić do zaburzeń snu, stresu, depresji. Pacjent najczęściej odczuwa ból głowy i uszu, zawroty głowy.  Co może powodować szumy uszne? Jednym z czynników, które mogą powodować występowanie szumów usznych jest długotrwały stres. Szumy uszne mogą powstać na skutek zażywania leków, między innymi przeciwbólowych, antydepresyjnych czy leków na nadciśnienie.

Najczęstszą przyczyną zaburzeń słuchu jest jednak przebywanie w hałasie bez odpowiedniej ochrony. Należy unikać słuchania głośnej muzyki, a także dbać o odpowiednią higienę. Do kogo zgłosić się po pomoc, jeśli dokuczają nam szumy uszne? Jeżeli szumy uszne występują stale, należy jak najszybciej zwrócić się po pomoc do audiologa lub laryngolog Gdynia. Specjalista wykona odpowiednie badania, które pozwolą mu określić rodzaj oraz stopień zaburzenia słuchu, a także zaproponuje skuteczne metody leczenia szumów usznych.

Wśród różnych zaburzeń wzroku, oprócz problemów okulistycznych, mogą wystąpić także te neurologiczne. Zwykle związane są one z innymi problemami zdrowotnymi. Jakie są źródła tych zaburzeń? Neurologiczne a okulistyczne zaburzenia widzenia Objawy obu zaburzeń mogą być bardzo zbliżone. Różnica polega na źródle problemów. Zaburzenia neurologiczne wzroku zlokalizowane są w nieprawidłowym działaniu obwodowego lub ośrodkowego układu nerwowego, za co odpowiada zwykle dziedzina neurologii. Jednak w przypadku zaburzeń widzenia, konieczna może być konsultacja także z okulistą, gdyż ich początek ma miejsce w gałkach ocznych. Ponadto związane są z nerwami wzrokowymi, którymi impulsy docierają do kory mózgowej. Na tym odcinku zwykle dochodzi do zaburzeń, które nazywamy neurologicznymi zaburzeniami widzenia. Różnicą pomiędzy tymi zaburzeniami są nagłe objawy przyczyn neurologicznych ze względu na bezpośredni związek z korą mózgową. Objawy neurologicznych zaburzeń wzroku Problemy związane z neurologicznymi objawami mogą być przeróżne. Często występujące to m.in. utrata ostrości, mroczki, zaniewidzenia chwilowe, zaburzenia barw, śnieg optyczny i wiele innych. Może pojawić się także światłowstręt, zawężenie lub częściowe ubytki w polu widzenia. Wiele tych objawów zależy od ich faktycznej przyczyny. Do objawów, które mogą świadczyć o problemach ze wzrokiem należą m.in.: bóle głowy, mdłości, problemy z równowagą, koordynacją ruchów, czy drętwienie części ciała. Jakie są przyczyny zaburzeń neurologicznych? Ich diagnoza zawiera obszerny zakres problemów ze zdrowiem. Niektóre mogą być bezpośrednio związane z narządem wzroku, migreną oczną (bóle głowe wraz z drganiami obrazu), a także poważnymi chorobami neurologicznymi. Do chorób neurologicznych, które mogą mieć wpływ na wzrok należa: stwardnienie rozsiane - np. podwójne widzenie neuropatia  depresja lub choroby nerwowe nowotwory oka, oczodołu a nawet głowy udar mózgu, tętniak, wysokie ciśnienie śródczaszkowe Leczenie neurologicznych zaburzeń widzenia W przypadku problemów ze wzrokiem konieczna jest konsultacja ze specjalistą okulistą w Gdyni. Wykonuje się wówczas szeroki zakres badań wzroku - zarówno przedniego, jak i tylnego odcinka oka. Przeprowadzone powinno być także badanie dna oka.  Samo leczenie będzie uzależnione od postawionej diagnozy i stwierdzonej przyczyny neurologicznych zaburzeń. Często okulista w takiej sytuacji może skierować kolejny zakres badań do neurologa, gdyż neurologiczne problemy wzroku są objawem choroby, a nie jej przyczyną. W niektórych przypadkach konieczna jest współpraca wielu specjalistów.

Problemy ze słuchem mogą wpływać na wiele sfer życia, nie tylko utrudniając komunikację, ale również mogąc prowadzić do społecznej izolacji. W takim przypadku konieczna jest wizyta u laryngologa. Jeżeli zastanawiasz się, jakie badania przeprowadza ten specjalista, nasz krótki poradnik dostarczy odpowiedzi na to pytanie. Zapraszamy do lektury!  Wywiad medyczny  Pierwszym etapem badania słuchu jest zebranie dokładnej historii medycznej pacjenta. Informacje na temat wcześniejszych problemów ze słuchem, dziedzicznych schorzeń słuchu, ekspozycji na hałas czy stosowania leków mogą dostarczyć istotnych wskazówek diagnostycznych. Badania u laryngologa  Podczas wizyty w gabinecie lekarskim specjalista otolaryngolog Gdynia może wykonać szereg badań. Oto niektóre z nich: audiometria tonalna — najczęściej stosowana metoda oceny słuchu. Pacjent umieszczany jest w dźwiękoszczelnej komorze, a specjalista prezentuje mu serie dźwięków o różnych częstotliwościach i natężeniach. Pacjent sygnalizuje, kiedy słyszy dany dźwięk, co pozwala na stworzenie audiogramu - graficznej reprezentacji zdolności słuchowych. audiometria mowy — ocenia zdolność rozumienia mowy w różnych warunkach. Pacjent słucha słów lub zdań prezentowanych przez specjalistę i powtarza je. Badanie to pozwala określić, czy problem ze słuchem dotyczy jedynie zdolności słyszenia dźwięków czy też rozumienia mowy. tympanometria — to nieinwazyjna i bezbolesna metoda diagnostyczna, której celem jest ocena stanu błony bębenkowej. W trakcie tego badania specjalista używa sondy do pomiaru odbicia fal dźwiękowych od błony bębenkowej, przy jednoczesnym wprowadzaniu zmiany ciśnienia w zewnętrznym przewodzie słuchowym. badanie słuchu BERA — to skuteczna metoda oceny potencjału pnia mózgu oraz lokalizacji ewentualnych uszkodzeń przewodu słuchowego. Procedura polega na umieszczeniu elektrod na głowie badanego pacjenta, a następnie prezentowaniu mu różnych bodźców dźwiękowych. Badanie słuchu jest kluczowym krokiem w dbaniu o zdrowie swoich zmysłów. Regularne wizyty u laryngologa pozwalają szybko wykrywać ewentualne problemy, co umożliwia wdrożenie skutecznego leczenia. Dzięki postępowi technologii proces badania słuchu jest coraz bardziej precyzyjny. 

Zaburzenia wzroku to wciąż bardzo często bagatelizowany problem przez naszych pacjentów. Różnorodne czynniki mogą wpływać na jakość naszego widzenia, prowadząc do wielu problemów i schorzeń, a w najgorszym wypadku – nawet do ślepoty. Dlatego też zrozumienie przyczyn zaburzeń wzroku jest kluczowe dla zapobiegania, wczesnej diagnozy i skutecznego leczenia. Na kondycję naszego wzroku mają bowiem wpływ nie tylko wady wzroku, ale także choroby ogólnoustrojowe czy schorzenia neurologiczne.  Czym są zaburzenia widzenia? Zaburzenia widzeniato najprościej ujmując – wszelkie sygnały świadczące o nieprawidłowym widzeniu, które mogą objawiać się: słabszą ostrością wzroku, podwójnym lub niewyraźnym widzeniem, zawężeniem bądź ubytkami w polu widzenia, mroczkami i błystkami. Zaburzenia widzenia mogą wystąpić z przyczyn okulistycznych, ale nie tylko. Podłożem zaburzeń wzroku są także niektóre choroby ogólnoustrojowe, niedobory witamin czy zaburzenia neurologiczne.  Okulistyczne przyczyny zaburzeń wzroku Do najczęstszych przyczyn zaburzeń widzenia należą wady refrakcji, między innymi krótkowzroczność, dalekowzroczność i astygmatyzm, które wynikają z nieprawidłowego kształtu gałki ocznej lub soczewki, co prowadzi do nieostrego widzenia.  Starowzroczność (prezbiopia) to zaburzenie widzenia, które zwykle zaczyna się pojawiać po 40. roku życia i powstaje w wyniku utraty elastyczności soczewki oka. Prowadzi to do utrudnienia zmiany kształtu soczewki, dlatego trudniej jest skupić wzrok na przedmiotach znajdujących się w niewielkiej odległości od oka. Litery w książkach czy na ekranie telefonu mogą wydawać się rozmazane. Przyczyną zaburzeń widzenia mogą być także poważne schorzenia, takie jak: jaskra, zaćma (katarakta) odwarstwienie siatkówki, zwyrodnienie plamki, zapalenie rogówki/tęczówki/twardówki.  Wpływ chorób ogólnoustrojowych na wzrok Nie możemy również ignorować wpływu chorób ogólnoustrojowych, takich jak cukrzyca, które mogą prowadzić do retinopatii cukrzycowej, która wpływa na naczynia krwionośne siatkówki, potencjalnie prowadząc do ślepoty. Z kolei w wyniku nieleczonego nadciśnienia może dojść do retinopatii nadciśnieniowej. Początkowo choroba nie daje objawów, z czasem jednak choroba może doprowadzić do poważnych i nieodwracalnych uszkodzeń nerwu wzrokowego. Inne przyczyny zaburzeń widzenia Stwardnienie rozsiane, guzy mózgu, czy udary mózgu mogą wpływać na nerwy kontrolujące wzrok. Istotne są także infekcje, zapalenia, urazy mechaniczne oka oraz niedobory żywieniowe, zwłaszcza witaminy A, które są kluczowe dla zdrowia naszych oczu. W przypadku podejrzeń zaburzeń wzroku niezbędna może okazać się konsultacja okulistyczna.

Problemy ze wzrokiem mogą objawiać się w różny sposób. Aby jednak okulista znalazł przyczynę danego zaburzenia widzenia, musi przeprowadzić dokładny wywiad z pacjentem, a także wykonać odpowiednie badania okulistyczne. Jeżeli jednak podstawowa diagnostyka nie wystarczy, by określić, co powoduje problemy ze wzrokiem, specjalista sięga po bardziej zaawansowane badania. Jakie wyróżniamy mniej lub bardziej znane elementy diagnostyki okulistycznej?  Wywiad z pacjentem – o co może nas zapytać okulista? Dokładne i precyzyjnie udzielone odpowiedzi na zadane przez okulistę pytania mogą pomóc mu lepiej zrozumieć naszą sytuację i zaproponować odpowiednie leczenie lub zalecenia. O co może zapytać nas specjalista od chorób oczu: O historię chorób oczu: czy pacjent miał wcześniej jakieś problemy z oczami? Jeżeli tak, to jakie leczenie było stosowane?
O odczuwane objawy: czy występuje zmęczenie oczu, zaburzenia widzenia, światłowstręt?
Historia medyczna: Czy pacjent choruje na choroby przewlekłe, np. cukrzycę, nadciśnienie tętnicze? Czy w rodzinie występują  jakieś choroby oczu lub inne poważne choroby?
Przyjmowane leki: na i bez recepty, suplementy.
Styl życia i nawyki: czy pacjent często korzysta z urządzeń elektronicznych, dużo czyta, nosi okulary przeciwsłoneczne?
Okulary/soczewki: czy pacjent nosi okulary lub soczewki kontaktowe? Kiedy ostatnio je zmieniał?
Warunki pracy: czy i jak długo pacjent pracuje przy komputerze? Najczęstsze badania okulistyczne
Test ostrości wzroku Okulista za pomocą tablicy ze znakami lub literami sprawdza, jak dobrze widzimy na różnych odległościach.
Tonometria Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego to podstawowe badanie wykonywane w kierunku diagnozowania i monitorowania jaskry.
Oftalmoskopia (badanie dna oka) Pozwala na obejrzenie tylnej części oka (siatkówki, plamki, nerwu). Wykrywa między innymi: zwyrodnienie plamki, retinopatię, czy uszkodzenie nerwu wzrokowego.
Perymetria (test pola widzenia) Sprawdza centralne i obwodowe pole widzenia, czy nie doszło do ubytków w polu widzenia.
Pachymetria Pomiar grubości rogówki, pozwalający ocenić ryzyko wystąpienia jaskry lub innej choroby oczu, która może doprowadzić do ślepoty.
Badanie OCT (optyczna koherentna tomografia) Najdokładniejsza metoda obrazowania, które dostarcza ocenę narządu wzroku pomocną w diagnozowaniu chorób siatkówki i nerwu wzrokowego.  Cennik konsultacji okulistycznych w Centrum Medycznym w Gdyni